സ്നേഹത്തിന്റെ തൂവലുകള്‍

ഓര്‍മ്മകള്‍ നമ്മെ 

പൊതിഞ്ഞ്‌ പിടിയ്ക്കുമ്പോള്‍

മനസ്സിലേക്ക്‌ വരുന്ന ഓരോ ചിന്തകളും

നമുക്കുള്ളിലെ പൊടിപിടിച്ച്‌ കിടക്കുന്ന

സ്വപ്നങ്ങുടെയോ യാഥാര്‍ത്ഥ്യങ്ങളുടെയോ

നേര്‍ചിത്രങ്ങളാകാം

കാലത്തിന്റെ പഴക്കം 

നമ്മെ തളര്‍ത്തുമ്പോള്‍

ഓര്‍മ്മകളിലെ നേട്ടം 

മാത്രമേ നമുക്ക്‌ ബാക്കിയുണ്ടാകൂ,

ആ ധന്യതയുടെ സ്വരുകൂട്ടലിനായി

സ്നേഹത്തിന്റെ നിലാവ്‌

അരുകിലെ
മനസ്സില്‍ ബാക്കി വച്ചാല്‍ അതാകും

അന്നത്തെ ഏറ്റവും വലിയ സമ്പാദ്യം.

ജീവിതത്തിന്റെ 

തൂവലുകളാണ' ഓരോ നിമിഷവും.

നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്ന 

സ്പന്ദനങ്ങള്‍ മടക്കി ലഭിക്കില്ല.

ഒടുവില്‍ തൂവലുകള്‍ 

കൊഴിഞ്ഞ്‌ തളര്‍ന്നിരിക്കുമ്പോള്‍

നഷ്ടപ്പെടുത്തിയ നിമിഷങ്ങള്‍ 

വേദനയായി പിന്തുടരും.

കാലം നമ്മെ കടന്നു 

പൊയ്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു,

ഒപ്പം നമ്മളും,

മടങ്ങി വരവില്‍
നമ്മെ കാത്ത്‌ 

ഒന്നു മാത്രമേ ഉണ്ടാകൂ

നാം അറിഞ്ഞ്‌ നല്‍കിയ സ്നേഹം.

-